کاربردها:
حوضچه ارت یا دریچه بازدید (ER-P) به منظور در دسترس بودن اتصالات و تست چاه ارت یا میله های ارت مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین این ارت پیت بتنی چاه ارت روی در چاه ارت نصب میشود. که میتوان لوله آب برای تغذیه چاه ارت را در داخل دریچه بازدید چاه ارت قرار داد. و همینطور داخل دریچه بازدید چاه ارت یک عدد شینه مسی سوراخ دار وجود دارد برای اینکه شما بتوانید سیم مسی که داخل آن برده اید را به تعداد زیاد انشعاب گرفته و به جاهای مختلف اتصال دهید.
با نصب این حوضچه، بررسی عملکرد سیستم ارت به راحتی میسر می گردد.
ویژگی ها:
- مقاوم در برابر ضربه و فشار
- مناسب جهت معابر ماشین رو
- دارای منفذ تغذیه آب و مواد به درون
استانداردها:
مبحث ۱۳ مقررات ملی ساختمان سال ۹۵
پ ۱-۷ هادی اتصال زمین صفحه ۱۶۰ - ۱۷۳
تاریخچه محصول:
در سالهای 1880 تا 1892 خطوط انتقال برق بسیار متفاوت تر از امروزه احداث می شد . زیرا در گذشته نقطه نوترال یا نول در احداث این اتصال ها بی معنا بود و به طور کلی ارت معنی نداشت
بدون آنکه شبکه فیوزهای حفاظتی ایراد را در شبکه تشخیص دهند ، آتش سوزی و برق گرفتگی های متعدد در سازمانها و مکانهای عمومی و حتی منازل مسکونی باعث ایجاد خسارت های فراوان می شد که بخش زیادی از این خسارات به گردن ادارات بیمه بود و خود این موضوع ادارات بیمه را مجبور به تحقیق و جستجوی راهی برای کاهش خسارات وارده کرد
در سال 1924 “IEEE“یا به عبارتی انجمن مهندسان برق در انگلستان با اجباری کردن اتصال بدنه های فلزی به زمین ساده ترین نوع ارت را شکل دادند و تاحدودی از خسارات وارده جلوگیری کردند . هرچند که کار بسیار دشواری بود اما بلافاصله فرانسه نیز ارتینگ را در لیست استانداردهایش قرار داد و آنرا اجباری نمود .
با گذشت تقریبا 3 سال بعد از اجباری شدن ارتینگ توسط 2 کشور انگلیس و فرانسه ، فرانسه نقطه نول ترانسفورماتورها را در قالب یک بحث تصویب نمود .
تا اواخر سال 1934 تجهیزات و استانداردهای محافظتی از اشخاص و محیط و استانداردهای کیفی ارتینگ شکل گرفت و دسته آخر در سال 1935 ارتینگ همگانی شد .
نحوه کار سیستم های اتصال به زمین بدین ترتیب است که با عبور فاز از فیوز بعد از اتصال فاز با نول فیوز می سوزد و از خسارات بعدی جلوگیری می کند . در صورت اتصال فاز به زمین یا نول به زمین به صورت هریکدام به تنهایی فیوز نخواهد سوخت و باعث ایجاد خسارات جانی و مالی می شود .
به طور کلی اتصال فاز به زمین فیوز را می سوزاند و از ایجاد خسارت جلوگیری می کند و در این میان اتصال نول به زمین خطری نداشته و درعوض اتصال بدن انسان به یک فاز تنها بسیار ناگوار و خطرناک است .
در نتیجه پس از ایجاد جریان شدید در مدار اگر بدنه دستگاه به زمین متصل باشد فیوز سریعا سوخته و از عبور طولانی جریان به بدن جلوگیری می کند . توجه داشته باشید که زمین در اینجا همان نول است و اتصال به زمین با سیستم زمین حفاظتی ممکن است .
حال اگر دستگاه به نول وصل نباشد فیوز نمی سوزد و جریان تا زمانی که اتصال بین بدن و بدنه ی دستگاه برقرار باشد ادامه دارد و اکثرا در جریانهای شدید باعث مرگ افراد می شود .
اکنون پس از بررسی موارد بالا، به حالتی ایمن تر می رسیم . به عبارتی به حالتی که در آن سیستم ارتینگ نصب باشد . در این حالت جریان 3 مسیر برای عبور و برگشت به منبع را دارد و مقدار بسیار ناچیزی از آن ممکن است از بدن شخصی که با بدنه ی دستگاه اتصال دارد بگذرد و این جریان با کمتر شدن مقاومت زمین نیز کمتر می شود .